Kościół św. Michała Archanioła w Sandomierzu to zabytkowa świątynia rzymskokatolicka, która obecnie pełni funkcję kościoła seminaryjnego. W przeszłości należała do zgromadzenia sióstr benedyktynek. Budowla powstała w latach 1686–1692 według projektu architekta Jana Michała Linka.
więcej informacji
Świątynia została wzniesiona z myślą o zakonie franciszkanów reformatów, którzy osiedlili się w Sandomierzu w 1672 roku za zgodą ówczesnego biskupa krakowskiego, Andrzeja Trzebickiego. Od momentu przybycia rozpoczęli działalność duszpasterską. Kościół, wzniesiony z cegły, został uroczyście poświęcony 24 października 1690 roku przez biskupa pomocniczego diecezji krakowskiej, Stanisława Szembeka. Do grona fundatorów świątyni należeli: Aleksander Michał Lubomirski, Jan Kurdwanowski, Piotr Opocki oraz Marcin Dębski. Równocześnie powstał również klasztor o trójskrzydłowej zabudowie.
więcej informacji
Brama Opatowska to gotycka brama wjazdowa pochodząca z drugiej połowy XIV wieku, znajdująca się w Sandomierzu. Powstała z inicjatywy króla Kazimierza Wielkiego jako element miejskich fortyfikacji obronnych. W XVI wieku została wzbogacona o renesansową attykę, której fundatorem był sandomierski medyk – Stanisław Bartolon.
Podczas powstania styczniowego, 8 lutego 1863 roku, przy Bramie Opatowskiej rozegrał się tragiczny finał bitwy pod Słupczą. Uciekający z pola walki powstańcy usiłowali zatrzymać atakujących ich Kozaków, barykadując się w bramie. Mimo to, już przy pierwszym szturmie siły rosyjskie przełamały ich opór i zdobyły przejście.
więcej informacji
Początki kościoła sięgają 1222 roku, kiedy to kasztelan krakowski Żegota z rodu Toporczyków ufundował w Sandomierzu świątynię oraz klasztor dla zakonu kanoników regularnych de Saxia, znanych także jako Duchacy. Budowa całego kompleksu została zakończona około 1303 roku. Zakonnicy pełnili w mieście ważną funkcję społeczną – prowadzili szpital i przytułek przeznaczony dla najuboższych mieszkańców. Aby zapewnić środki na działalność zakonu, funkcjonowanie kościoła oraz opiekę nad potrzebującymi, fundator przekazał im wieś Żyć, dzisiejsze Szewce.
więcej informacji
Synagoga została wzniesiona w 1768 roku na miejscu starszej budowli, wspomnianej już w 1418 roku. Możliwe, że jej początki sięgają czasów porównywalnych z założeniem dzielnicy żydowskiej na krakowskim Kazimierzu, kiedy to społeczność żydowska otrzymała od króla Kazimierza Wielkiego przywilej królewskiej ochrony. Obiekt powstał z cegły w stylu barokowym. W XIX wieku do synagogi dobudowano siedzibę kahału, czyli zarządu gminy żydowskiej. Remonty przeprowadzano kolejno w latach 1872, 1911 oraz 1929. Podczas II wojny światowej synagoga została poważnie zniszczona przez niemieckich okupantów. Odbudowana w latach 70. XX wieku, została zaadaptowana na potrzeby Archiwum Państwowego.
więcej informacji
Murowana kamienica o dwóch kondygnacjach została wzniesiona w stylu renesansowym. Jej pierwotnym właścicielem był Jerzy Kojszor, pochodzący z Grecji. W XVI wieku nieruchomość należała również do Andrzeja Leszczyńskiego, pełniącego funkcję wojewody brzesko-kujawskiego. Pierwszy budynek uległ najprawdopodobniej zniszczeniu podczas wielkiego pożaru miasta w 1757 roku. W kolejnych latach parcelę nabyła rodzina Oleśnickich, która prawdopodobnie w latach 1770–1780 wzniosła nową budowlę w formie zbliżonej do obecnej. Fasada budynku jest czteroosiowa, z dużymi prostokątnymi oknami oddzielonymi pilastrami. Kondygnacje dzieli wyraźny gzyms, a na parterze znajdują się głębokie podcienia z dwoma łukowatymi przejściami.
więcej informacji
Turystyczna trasa podziemna w Sandomierzu została udostępniona dla zwiedzających w 1977 roku. Jej powstanie było odpowiedzią na liczne zapadliska i awarie budowlane, które miały miejsce w mieście w latach 60. XX wieku. W 1963 roku zespół ekspertów z Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie opracował plan ratunkowy, mający na celu zabezpieczenie Starego Miasta. W trakcie prac badawczych natrafiono na wielopoziomowy układ dawnych piwnic i korytarzy. Aby wzmocnić fundamenty miejskich zabudowań, w 1964 roku rozpoczęto specjalistyczne roboty górnicze, prowadzone przez Przedsiębiorstwo Robót Górniczych z Bytomia. Ze względów bezpieczeństwa część pomieszczeń została zasypana, natomiast z pozostałych utworzono trasę turystyczną, która dziś cieszy się dużą popularnością wśród odwiedzających.
więcej informacji
Zbrojownia znajduje się w podziemiach gotyckiego obiektu i obejmuje sześć sal wystawowych. Zwiedzający mają okazję nie tylko podziwiać eksponaty, ale również samodzielnie chwycić za kuszę, miecz czy halabardę. Na szczególną atrakcję składa się możliwość przymierzenia repliki zbroi rycerskiej lub sukni damskiej z epoki.
Wśród licznych pamiątek związanych z dziejami rycerstwa, Zbrojownia Rycerska w Sandomierzu prezentuje również mniej chlubne aspekty historii. Można tam zapoznać się z metodami dawnych tortur oraz zobaczyć narzędzia stosowane przez katów – m.in. dyby, pręgierz, miecze katowskie, topory czy tzw. maski hańby.
Ratusz w Sandomierzu to jeden z najcenniejszych zabytków architektury miejskiej w Polsce. Jego budowę datuje się na 1349 rok, niedługo po najazdach litewskich. Pierwotnie wzniesiony w stylu gotyckim, miał formę budowli na planie kwadratu z charakterystyczną, wysoką wieżą o ośmiobocznym przekroju. Najstarsza, południowa część ratusza, na której znajduje się zegar słoneczny, zachowała się do dziś. W XVI wieku obiekt został znacznie rozbudowany – nadano mu kształt wydłużonego prostokąta i uzupełniono o dekoracyjną attykę w trzech strefach. Jej projekt przypisywany jest włoskiemu architektowi Janowi Marii Padovano.
więcej informacji
Kamienice mieszczańskie otaczające Rynek Starego Miasta, wznoszone od XV wieku, do dziś zachowały wiele cennych elementów architektonicznych, będących świadectwem ich bogatej historii i znaczenia w przeszłości.
Warto zwrócić szczególną uwagę na kilka z nich:
Kamienica nr 4 wyróżnia się zachowanym późnorenesansowym portalem oraz starannie odtworzonymi obramowaniami renesansowych okien na piętrze, co podkreśla jej styl i wartość historyczną.
Kamienica nr 5, znana jako konwikt Boboli, w XVII wieku pełniła funkcję bursy dla młodzieży uczącej się w Collegium Gostomianum.
więcej informacji
Po przeniesieniu osady miejskiej na obecne miejsce oraz jej lokacji na prawie magdeburskim w 1286 roku przez księcia Leszka Czarnego, klasztor dominikanów przy kościele św. Jakuba znalazł się poza murami miejskimi. Takie położenie narażało go na zagrożenie w przypadku konfliktów zbrojnych. W związku z tym, po 1286 roku zakon dominikanów otrzymał parcelę wewnątrz miejskich fortyfikacji. To właśnie tam, w XIV wieku, powstał nowy kompleks klasztorny wraz z kościołem św. Marii Magdaleny. Zabudowania klasztoru zaprojektowano na planie czworoboku z wewnętrznym wirydarzem, a od strony południowej przylegał do niego kościół.
więcej informacji
Ucho Igielne to jedyna zachowana furta miejska w systemie dawnych murów obronnych Sandomierza. Niegdyś istniały dwie takie przejścia, jednak tylko ta przetrwała do współczesności. Stanowi interesujący przykład średniowiecznego systemu komunikacji w obrębie miasta i jest jednym z najciekawszych zabytków Sandomierza.
Furta ta pełniła niegdyś funkcję łącznika pomiędzy dwoma klasztorami dominikańskimi – jednym położonym poza murami, a drugim znajdującym się w obrębie miasta. Ucho Igielne umożliwiało bezpośrednią komunikację między zakonnikami.
więcej informacji
Dom Długosza w Sandomierzu, znany również jako dawna Mansjonaria, został wzniesiony w 1476 roku przez mistrza Jana z Krakowa. Budowla reprezentuje późnogotycki styl architektoniczny. Wzniesiono ją na kamiennym fundamencie, wykorzystując cegłę układaną w charakterystycznym dla gotyku polskiego wątku. Elewację ozdobiono nieregularnie rozmieszczonymi rombami wykonanymi z zendrówki. Wnętrze budynku mieści przestronną sień, do której prowadzą dwa gotyckie portale. Nad południowym portalem, usytuowanym od strony katedry, umieszczono dekoracyjną tablicę fundacyjną z herbem Wieniawa, należącym do Długosza, oraz datą budowy – 1476.
więcej informacji
Zamek Królewski w Sandomierzu to jeden z najważniejszych zabytków tego miasta, usytuowany malowniczo na skarpie wiślanej. Budowa warowni została rozpoczęta w XIV wieku z inicjatywy króla Kazimierza III Wielkiego. W XVI wieku obiekt przeszedł znaczną rozbudowę, zyskując nowy wygląd. Od 1986 roku w murach zamku działa Muzeum Zamkowe w Sandomierzu, prezentujące bogate zbiory historyczne i artystyczne.
W drugiej połowie XVI wieku Zamek Królewski znajdował się w granicach powiatu sandomierskiego, będącego częścią województwa sandomierskiego.
Zobacz pensjonat Noclegi U Dorotki w Sandomierzu
z zewnątrz na naszym krótkim filmie.
Jako nieliczni udostępniamy pełny spacer 360 po naszym obiekcie - zobacz Apartament lub Pokój jaki Cię interesuje jeszcze dokładniej!
Noclegi Sandomierz
Dla zwiększenia komfortu gości wszystkie pomeszczenia w obiekcie są klimatyzowane.
Do dyspozycji gości TV Led, dostęp do darmowego
Wi-Fi.
Wszystkie Pokoje i Apartamenty posiadają własne łazienki z kabiną prysznicową.
Wszystkie pokoje i apartamenty posiadają dostęp do aneksu kuchennego lub własny aneks.